Peki Güney Kore, bu manada bu kadar başarılı ve popüler kültürün merkezi olmayı nasıl başardı?
Bu muvaffakiyetin gerisinde nasıl bir kıssa var?
2012-2013 yıllarında Güney Kore kültürü, şimdi küresel manada bir çıkış yakalamamıştı.
Örneğin Psy’nin “Gangam Style”ı, bir bakıma ses getirmişti lakin bugünkü görkeminden elbette eser yoktu. Şimdilerde ise ortalama 200 milyon hayran, K-Pop’un dans figürlerine ve K-Drama’larına kendini kaptırmış durumda.
Hepimizin bildiği üzere Netflix’in en tanınan dizilerinden biri olan Squid Game de ikinci dönemi ile geri döndü ve bunun yanında Blackpink ve BTS de popülerliğini katlayarak sürdürüyor.
Peki Güney Kore, bunu nasıl başardı dersiniz?
Aslında her şey, 1987’de başladı. Sansürler yavaş yavaş azaldı, TV kanalları çoğaldı ve gerçek orantılı olarak yaratıcılık da katlanarak arttı. Yani 90’ların Hollywood ve Hip-hop tesiriyle büyüyen kuşağı, kendi kültürel imzasını oluşturmaya başladı.
Ayrıca Hyundai ve Samsung üzere devlerin sağladığı fonlar da Güney Kore cümbüş dalını âdeta Hollywood standartlarına taşımayı başardı.
Mesela bu noktada dikkatleri K-Pop’un yükselişi çekiyor.
Ajanslar, genç yetenekleri uzun müddetli mukaveleler ile eğitti ve ortaya kusursuz idoller çıktı. Bu eğitimler ortasında vokal, dans ve imaj idareleri de vardı. Yani her şey, ince ince düşünüldü ve işlendi.
90’ların başlarında Shinhwa ve HOT üzere kümelerle başlayan yükseliş, şimdilerin K-Pop’çuları ile devam etti. Tekrar 2000’lerde Asya’yı kasıp kavuran Kore kültürü de küresel sahneye taşınmaya başladı.
Netflix, YouTube ve çeşitli kanallar, Güney Kore içeriklerini dünyanın dört bir yanına ulaştırdı.
Elbette bu şirketler, bunu tek başına yapmadı. Dünyanın çeşitli ülkelerinden neredeyse her yaş kümesinden insan; bu içerikleri, oyuncuları ve sanatkarları beğenip, ilgi duyup, izledikçe bu imaller da katlanarak arttı.
Ayrıca uzmanlara nazaran beşerler, kendi toplumlarından duydukları hayal kırıklıkları sebebiyle alternatif bir dünya arayışına giriyor, bu sebeple Güney Kore kültürü insanların ilgisini çekiyor.
Yine Kore sinema ve dizilerinde toplumsal eşitsizlik temaları çok fazla işleniyor. Örneğin Squid Game’in ana teması da toplumsal eşitsizlik. Tuhaf bir formda bu tema, insanların ilgisi çok fazla çekiyor. Hâl bu türlü olunca bu içeriklere olan ilgi ve popülerlik de gün geçtikçe artıyor.
Peki siz Güney Kore’nin sinema ve müzik dünyasını nasıl buluyorsunuz?
