Film ve televizyondaki seks sahneleriyle ilgili tartışmaların sanal ortamda yankı bulmasıyla birlikte bu tartışmalar artık mizah alanına girdi. Lakin ateşli ve ağır drama savunucularının, kültürel açıdan bedelli buldukları mevzuda çok ses çıkarmaları hakikat olabilir: Yeni bir çalışmaya nazaran, ana akım Hollywood sinemalarındaki cinsel içerik son 20 yılda üzücü bir formda azaldı.
Ekonomist için yapılan bir çalışmada, data araştırmacısı Stephen Follows, 2000 yılından bu yana her yılın en çok hasılat yapan 250 sinemasına bakarak sinemalardaki seks ölçüsünü belirledi (olumlu müsabakalar ile cinsel şiddet aksiyonları ortasında bir ayrım yaparak). Bulduğu şey son 12 yılda cinsel içeriğin yüzde 40 düştüğü tarafında. Bir öbür ayrım, istatistiğin major yayınlardaki seks ölçüsüyle direkt alakalı olduğunu, stüdyoların çıplaklığı azaltmak ve daha önermeci olmak için strateji değiştirmesiyle değil, Follows’un data tahlilinin yüzde 50’sinin 2019 ile 2023 ortasında seks içeriği olmadığı ortaya çıkardı, bu oranın 2000’lerin başında yaklaşık yüzde 20 olduğu görüldü. Düşüşün, bilhassa bu periyotta üretilen aksiyon sinemaları ve tansiyon sinemalarında bariz olduğu ortaya çıktı.
Sinema sinemalarındaki seks sahneleri azalıyor! Ailenizle rahat rahat izleyebilirsiniz!
Filmlerden seks eksik olmadı – Emma Stone geçen yılın son derece açık Poor Things sinemasında cinsel olarak uyanan Bella rolüyle bir Oscar kazandı ve aşağılık kompleksli şahıslara tokat attı. Sinema, hatta arthouse standartlarına nazaran bir hit oldu, ABD’de 34 milyon dolar, dünya çapında 117 milyon dolar hasılat yaptı. Fakat bu toplam bile onu 2023’ün en yüksek gişe yapan 50 sineması ortasına sokmuyor. Sinemada seks, bağımsız bir takip haline geliyor.
Hollywood’un kendi kendine uyguladığı iffet kemeri sıkma nedeni nedir? Follows’un gerçek bulduğu bir sonuca varır: Seks hakkında konuşma ve düşünme biçiminde büyük bir kültürel değişim yaşandı. Onay, cinsiyet temsili, eril bakış, ekran simülasyonu için gereken set uygulamaları ve gereksiz ve edepsiz ortasındaki ince çizgiye daha fazla odaklanma, çıplaklık ve yakınlık tasvirlerine yönelik ağır kontrole yol açtı; artık stüdyolar için bu tıp sahneleri sinemalarda izlemek bile uğraş değmeyebilir (bizim bildiğimiz üzere, stüdyolar sanat değil kâr işindedir). Son 20 yıl, daha küresel bir iş yapma yolunda bir değişime şahit oldu, bu da sinemaların makul bir ülkede gösterilip gösterilmeyeceğine karar veren global sansür şuralarına hitap etmek manasına geliyor.
